ภาพลิงตัวใหญ่โอบกอดตัวที่เล็กกว่า แวบแรกที่เห็นมองแม่กอดลูกก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่ความจริงแล้ว “การกอด” นี้มีนัยยะมากกว่านั้น
การปฏิบัติการแก้ไขปัญหาประชากรลิงในพื้นที่ ด้วยการทยอยดักจับลิงมาทำหมัน ของเขตบางขุนเทียน เพื่อชะลออัตราการเกิดของลิงและทำประวัติขึ้นทะเบียนลิงแสมในพื้นที่ ก่อนจะนำไปปล่อยตามธรรมชาติ และในอนาคตจะแยกลิงออกจากบริเวณที่มีบ้านเรือนและชุมชนอาศัยอยู่ เพื่อผลักดันให้ลิงเข้ามาอยู่รวมกันเป็นจุดเดียว
ในขณะที่กำลังคัดภาพส่งกองบรรณาธิการ ได้สะดุดเข้ากับภาพถ่ายไม่กี่ใบ เป็นพฤติกรรมการกอดกันกลมของ “เจ้าจ๋อ” ตอนแรกมองว่าก็สวยดี รู้สึกถึงความอบอุ่นของแม่ที่กอดลูกน้อยเอาไว้ในอก แต่ในขณะนั้น ความทรงจำเศษเสี้ยวหนึ่งผุดขึ้น ต่อมเอ๊ะเริ่มทำงานทันที จำได้ว่าตอนเจ้าหน้าที่ทยอยจับลิงมาทำหมัน
“เจ้าลิงพวกนี้อยู่ฝูงเดียวกัน แต่ไม่ใช่แม่ลูกกัน” แล้วทำไมต้องกอดลูกคนอื่น มันทำไปเพื่ออะไร ?
สัตวแพทย์หญิงศุภลักษณ์ ประจันทร์ นายสัตวแพทย์ชำนาญการพิเศษ ได้อธิบายข้อสงสัยนี้ว่า พฤติกรรม “การกอด” หรือ “การสัมผัสในอ้อมแขน” เป็นภาษากายสากลไม่ได้มีเฉพาะในมนุษย์ แต่ยังสามารถพบได้ในสัตว์ต่าง ๆ โดยเฉพาะสัตว์ที่มีมือ สัตว์ที่อยู่กันเป็นฝูงหรือกลุ่ม ที่มีสังคมมีความห่วงหาอาทรกันภายในฝูง
ถ้าพูดในเชิงพฤติกรรม "การกอด" ก็เป็นสัญชาตญาณ การปกป้อง การระวังภัย ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่ลิงตัวใหญ่จะแสดงออกเพื่อปกป้องลิงที่ตัวเล็กกว่า บางครั้งอาจจะเอาตัวมาเป็นกำบังเมื่อรู้สึกว่าไม่ปลอดภัย หรือรู้สึกกังวลในสถานการณ์ที่เจอ เช่น ในช้างก็จะแสดงออกด้วยการเอางวงไปแตะหรือเอาตัวไปเบียด
ในบางครั้งตัวที่เล็กกว่าก็จะขอการปกป้องจากตัวที่ใหญ่กว่า หรือตัวผู้ ยังมี จ่าฝูง จะมีความเป็นผู้นำในตัวอยู่แล้ว เมื่อฝูงจะมีภัย จ่าฝูงจะรู้หน้าหน้าที่ของตัวเองว่าต้องให้การปกป้องคุ้มครองและดูแลตัวอื่น ๆ ซึ่งมีทีมงานเป็นตัวผู้ในฝูงช่วยกันดูแลเผ่าพันธุ์เดียวกันให้อยู่รอดปลอดภัย
