สู้เชื้อ “ไข้หูดับ” ! “เครื่องฆ่าเชื้อหมูดิบ” สิ่งประดิษฐ์ริเริ่มจากเด็กมัธยม

เนื้อหมูคือเนื้อสัตว์อย่างหนึ่งที่ “กินดิบไม่ได้” เนื่องจากมีความเสี่ยงที่จะเป็นโรค “ไข้หูดับ” ซึ่งอันตรายต่อชีวิต กระนั้นก็ดี หลายคนอาจจะยังคงกินเมนูหมูดิบอย่างซอยจุ๊ หรือไปกินปิ้งย่างแต่กลับย่างหมูไม่สุก (โดยไม่ได้ตั้งใจ)

หากเนื้อหมูหรือเลือดหมูที่รับประทานไปแบบสุก ๆ ดิบ ๆ นั้นติดเชื้อแบคทีเรียสเตร็พโตค็อกคัส ซูอิส (Streptococcus suis) ก็อาจทำให้ผู้ป่วยเป็นไข้หนาวสั่น ปวดเมื่อยตามตัว ปวดศีรษะรุนแรง และอาจร้ายแรงถึงขั้นเกิดภาวะเยื่อหุ้มสมองอักเสบ ติดเชื้อในกระแสเลือด เกิดภาวะแทรกซ้อนหูดับถาวร หรือเสียชีวิตได้ในที่สุด แม้เราอาจจะไม่ค่อยได้ยินชื่อโรคหูดับบ่อยนัก แต่โรคนี้ก็ทำให้ผู้คนล้มป่วยไม่น้อย ในปี พ.ศ. 2567 เพียงใน 4 จังหวัดอีสานตอนล่างรวมถึงจังหวัดนครราชสีมา ก็มีผู้ป่วยโรคหูดับถึง 197 คน มีผู้เสียชีวิต 22 คน และผู้ป่วยส่วนใหญ่อยู่ในช่วงอายุ 65 ปีขึ้นไป

ปัญหาโรคไข้หูดับก็น่ากังวลเช่นกันในจังหวัดเชียงใหม่ กลุ่มนักเรียนมัธยมปลายจากโรงเรียนปรินส์รอยแยลส์วิทยาลัย ประกอบด้วยนายณนคร จินะวงค์ น.ส.ณัฏฐ์นรี วงศ์ประสิทธิ์ และน.ส.ปิ่นทิพย์ สัตพันธ์ ได้เล็งเห็นถึงปัญหาด้านสาธารณสุขข้อนี้ในจังหวัดของตน จึงทดลองและพัฒนา “เครื่องฆ่าเชื้อหมูดิบ (Meat Safe Sterlizer)” และส่งประกวดรางวัล “สิ่งประดิษฐ์และนวัตกรรมระดับเยาวชน I-New Gen Award 2025” ในงาน “วันนักประดิษฐ์ 2568” เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา

“เครื่องฆ่าเชื้อหมูดิบ” นี้เป็นต้นแบบตัวที่ 2 ที่น้อง ๆ ได้ทำขึ้น อุปกรณ์หลักประกอบด้วยเครื่องผลิตโอโซน หลอดยูวีซี สวิตช์เปิดปิด ตัวตั้งเวลา ตะแกรงรองเนื้อสัตว์ แผ่นอะลูมีเนียมปรุภายใน และกล่องขนาดใหญ่ หลักการทำงานที่น้อง ๆ ได้อธิบายไว้คือ เปิดระบบเครื่องผลิตโอโซนและหลอดยูวีซีพร้อมกัน นำเนื้อหมูที่หั่นขนาด 0.5 เซนติเมตรไปวางบนตะแกรง และใช้ไฟขนาด 220 โวลต์เป็นเวลา 25 นาที ก็จะลดจำนวนโคโลนีในเนื้อหมูเป็น 0 และช่วยฆ่าเชื้อหมูดิบได้ในที่สุด

แม้ว่าการทดลองของน้อง ๆ กลุ่มนี้จะสำเร็จไปได้ด้วยดี แต่พวกเขาก็บอกกับ Thai PBS Sci & Tech ว่า อยากจะพัฒนา “เครื่องฆ่าเชื้อหมูดิบ” ในรุ่นต่อไปให้สมบูรณ์และใช้งานง่ายขึ้น ตัวอย่างเช่น ลดจำนวนสวิตช์ลง ออกแบบให้ทำความสะอาดภายในกล่องง่ายขึ้น ลดขนาดตัวเครื่องให้เล็กลงเพื่อให้พกพาเคลื่อนย้ายง่าย และใช้กล่องที่ทำจากวัสดุทนทานมากยิ่งขึ้น นอกจากนี้ หากเป็นไปได้ พวกเขาก็คิดอยากจะพัฒนาเครื่องฆ่าเชื้อเนื้อสัตว์ประเภทอื่น ๆ และต่อยอดสร้างเครื่องฆ่าเชื้ออุปกรณ์ข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ

นี่ถือเป็นตัวอย่างที่ดีของจิตวิญญาณความเป็น “นักประดิษฐ์” ที่รู้จักทดลองและยอมรับทั้งสิ่งที่ดีและสิ่งที่ยังต้องปรับปรุงในผลงานของตัวเอง ที่สำคัญกว่านั้น การส่งเสริมให้เด็ก ๆ ใช้ความคิดแก้ปัญหาในชุมชนของตัวเองนั้นจะช่วยสร้างนวัตกรรมใหม่ ๆ รวมถึงบุคลากรที่มีคุณภาพให้แก่สังคมต่อไป

ติดตามเนื้อหาที่เกี่ยวข้องจากเครือ Thai PBS

อัปเดตข้อมูลแวดวงวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี รู้ทันโลกไอที และโซเชียลฯ ในรูปแบบ Audio จาก AI เสียงผู้ประกาศของไทยพีบีเอส ได้ที่ Thai PBS www.thaipbs.or.th/news/playlists/SciAndTech

“รอบรู้ ดูกระแส ก้าวทันโลก” ไปกับ Thai PBS Sci & Tech: www.facebook.com/ThaiPBSSciAndTech