เวลาพูดถึง บุรินทร์ บุญวิสุทธิ์ สิ่งหนึ่งที่อยู่คู่กับชื่อนี้มาเป็นเวลา 20 ปี ก็คือแนวเพลงดิสโก้ เพราะดิสโก้คือแนวเพลงที่เขาทำมานานนับ 20 ปี ตั้งแต่วันที่เป็นสมาชิกวง Groove Riders จนหลายคนยกให้เขาเป็นเจ้าพ่อดิสโก้ของยุคนี้ไปแล้ว
โดยหลายคนที่ฟังผลงานของ บุรินทร์ บุญวิสุทธิ์ อาจจะมีคำถามคล้ายกันว่า อะไรคือเสน่ห์ของเพลงดิสโก้ในมุมมองของบุรินทร์ที่ทำให้เขายึดมั่นในการทำผลงานที่มีสารตั้งต้นจากความเป็นดิสโก้ โดยการมารายการนักผจญเพลง Replay ทำให้หลายคนได้คำตอบในเรื่องนี้ เพราะเขาได้เล่าให้ทุกคนเห็นว่าดิสโก้ไม่ใช่แค่แนวดนตรี แต่มันมีอะไรมากกว่าที่เราฟังกัน
เมื่อ “ดิสโก้” ไม่ใช่แนวดนตรี แต่เป็นวัฒนธรรม
หลังจากที่เคยให้สัมภาษณ์กับหลายสื่อว่าตัวของเขาชอบดนตรีดิสโก้เพราะผ่านประสบการณ์การฟังเพลงหลากหลายวัฒนธรรม และชอบฟังดนตรีของชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกาในช่วงเวลาที่คนกลุ่มดังกล่าวผ่านพ้นการถูกกดขี่จากการเหยียดสีผิว จนเกิดแนวดนตรีใหม่ ๆ มากมาย อย่างเช่น แนวโซลและดิสโก้
และในรายการนักผจญเพลง Replay ตัวของบุรินทร์ก็นำเสนอเรื่องราวที่น่าสนใจว่าความเป็นดิสโก้ไม่ได้จบแค่เพลง แต่ยังเป็นปรากฏการณ์วัฒนธรรมที่แทรกซึมเข้ามาอยู่ในชีวิตของคนยุคหนึ่งอย่างชัดเจน
ดนตรีดิสโก้ในมุมมองของบุรินทร์นั้น ตัวเขามองว่าดนตรีดิสโก้เป็นแนวเพลงที่มีรากฐานมาจากแนวโซล ไลฟ์สไตล์ แถมยังมีดิสโก้เทคที่มีไฟ มีฟลอร์สำหรับการเต้น และลูกค้าทุกคนจะมีการแต่งตัวแบบจัดจ้าน และเขายังเล่าว่าลานสเก็ตก็เป็นอีกหนึ่งสิ่งที่ได้รับอิทธิพลจากดิสโก้ด้วย
เรียกได้ว่าความเป็นดิสโก้ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคนไปเลย ซึ่งการเล่าของบุรินทร์น่าจะทำให้หลายคนเห็นภาพตามเลยว่าดิสโก้นั้นเป็นปรากฏการณ์วัฒนธรรมจริง ๆ และไม่แปลกใจว่าทำไมศิลปินที่ชื่อบุรินทร์ บุญวิสุทธิ์ ถึงรักแนวดนตรีนี้
ดิสโก้ในแบบฉบับของ Groove Riders และ บุรินทร์ บุญวิสุทธิ์
ในรายการนักผจญเพลง Replay บุรินทร์ได้เผยว่าเขาและวง Groove Riders มีความชื่นชอบเพลงดิสโก้เหมือนกัน และอยากทำดนตรีดิสโก้แบบจริง ๆ ที่มีทั้งซาวด์ดนตรี กลอง, เบส, กีตาร์, เครื่องสาย และ เครื่องเป่า แบบชัดเจน ไม่ใช่แค่การสอดแทรกกลิ่นอายแบบดิสโก้เท่านั้น โดยบุรินทร์ได้เล่าว่าการยึดดนตรีแนวหนึ่งมา 20 ปีนั้น ต้องมีการผสมผสานแนวดนตรีอื่นด้วย อย่างเช่น แจ๊สหรือโซลที่เป็นแนวดนตรีที่เป็นรากฐานของดิสโก้
ในระยะแรก Groove Riders ได้ทำเพลงกันเองในอัลบั้ม Discovery และนำมาขายในงาน Fat Festival 1 ด้วยตัวเอง โดยเพลงที่ทำให้พวกเขาเป็นที่รู้จักก็คือเพลง “ฮอร์โมน” ที่ได้ บอย โกสิยพงษ์ มาเขียนเนื้อร้องที่มีเนื้อหาเตือนใจวัยรุ่นที่อาจจะทำอะไรไม่คิด จนทางวงต้องปล่อยงานชุด Discovery 2 ตามมาในปี พ.ศ. 2545
และนอกจากเพลง “ฮอร์โมน” แล้ว ยังมีเพลงฮิตที่มีเนื้อหาแนวอื่นอีกเยอะมาก อย่างเพลง "รักที่เพิ่งผ่านพ้นไป", เพลง "เมาไม่ขับ", เพลง "แค่เธอก็พอ" และเพลง "หยุด" จนทำให้คนฟังผลงานของ Groove Riders สัมผัสได้เลยว่าดนตรีดิสโก้สามารถไปกับเรื่องราวหลากหลายรูปแบบ โดยความรักในเพลงดิสโก้ก็ทำให้ตัวของบุรินทร์ บุญวิสุทธิ์ ยังคงยืนหยัดจะทำผลงานรูปแบบนี้ต่อไ
บทสรุป
ในมุมซาวด์ดนตรีและตัวเพลงแล้ว เสน่ห์ของดิสโก้ก็คือความเป็นจริง คือวิถีชีวิต คือไลฟ์สไตล์ จนทำให้ความเป็นดิสโก้นั้นอยู่ได้แทบทุกที่ และสามารถไปกับสีสันแนวดนตรีอื่นได้ด้วย ซึ่งความหลากหลายในแง่เนื้อหาและซาวด์ของผลงานเพลงที่วง Groove Riders และตัวของ บุรินทร์ บุญวิสุทธิ์ ก็เป็นเครื่องยืนยันว่าเพลงดิสโก้นั้นสามารถเล่าเรื่องและเล่าความรู้สึกได้หลากหลายจริง ๆ
