ข้อจำกัดท่าอากาศยานเนปาล ส่งผลให้ความช่วยเหลือล่าช้า

ปัจจัยหนึ่งที่ทำให้ความช่วยเหลือจากต่างชาติเข้าไปยังเนปาลได้ล่าช้า คือท่าอากาศยานนานาชาติที่มีอยู่เพียงแห่งเดียว และยังเป็นท่าอากาศยานที่มีข้อจำกัดด้านการบินสูงมาก ส่งผลต่อการขึ้นลงจอดของสายการบินต่างๆ

เมื่อวานนี้ (27 เม.ย.2558) เที่ยวบิน TG319 ที่มีกำหนดลงจอดที่ท่าอากาศยานตรีพูวัน กรุงกาฐมาณฑุ เวลาประมาณ 12.00 น. แต่ไม่สามารถลงจอดได้ เนื่องจากมีเที่ยวบินและเครื่องบินลำเลียงสิ่งของบรรเทาทุกข์ลงจอดจำนวนมาก แม้นักบินจะพยายามถึง 2 ครั้ง แต่ก็ต้องบินกลับมายังท่าอากาศสุวรรณภูมิ

สำหรับท่าอากาศยานตรีพูวันมีข้อจำกัด 3 ข้อ คือสภาพภูมิประเทศที่มีภูเขาล้อมรอบ ระบบนำร่องของสนามบิน และศักยภาพในการรองรับเครื่องบินที่มาจอดในแต่ละชั่วโมง นอกจากนี้อุปสรรคสำคัญที่ทำให้การช่วยเหลือจากนานาชาติเข้าไปยังเนปาลล่าช้าในขณะนี้ คือหลุมจอดอากาศยานขนาดใหญ่และขนาดกลางที่มีเพียง 9 หลุมจอดเท่านั้น ซึ่งในสถานการณ์ปกติจะถูกใช้งานเกือบเต็มอยู่แล้ว เมื่อเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินจึงแทบไม่มีที่จอด

จากข้อมูลของกรมการบินพลเรือนของเนปาล ท่าอากาศยานตรีพูวันรองรับเที่ยวบินได้เพียง 130 เที่ยวบินต่อวัน หรือประมาณชั่วโมงละ 5 เที่ยวบิน