“สุดารัตน์ เกยุราพันธุ์” เป็นแคนดิเดตว่าที่นายกฯ ในบัญชีของพรรคเพื่อไทยแต่ต้น ต่อเนื่องกับการเปิดตัวเป็น “ประธานยุทธศาสตร์การเลือกตั้งพรรคเพื่อไทย” ย้ำว่านางสุดารัตน์ จะเข้ามาเป็นกุนซือและแม่ทัพของเพื่อไทยในการเลือกตั้ง 2562 รวมถึงชิงตำแหน่งนายกฯ ด้วยภาพลักษณ์ที่เป็น “คนกลาง” ประสานความร่วมมือระหว่างพรรคการเมืองและผู้มีอำนาจ
ทว่าการเปิดตัวของ “ชัชชาติ สิทธิพันธุ์” ในเวลาต่อมา เป็นนัยยะที่น่าขบคิด แม้นางสุดารัตน์จะออกมาเปิดเผยว่าเป็นผู้เชิญชวนนายชัชชาติเข้าร่วมทีมด้วนตนเอง และเชื่อว่าไม่มีการ “หักกันเอง” แต่ชื่อของนายชัชชาติ ก็ถูกวิจารณ์ว่ามีแนวโน้มที่จะขึ้นมาเป็นแคนดิเดตอันดับ 1 ในบัญชีรายชื่อว่าที่นายกฯ ของเพื่อไทยเช่นกัน
ภาพลักษณ์ของนางสุดารัตน์ต่อพรรคเพื่อไทยนั้นชัดเจน แต่ภาพลักษณ์ของชัชชาติไม่ได้ด้อยกว่า
พิสูจน์จาก 1.นโยบายที่เคยผลักดันสมัยรัฐบาล น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร อาทิ รถไฟความเร็วสูง เป็นนโยบายที่ถูกอ้างว่า “เพื่อไทยคิด รัฐบาล คสช.” ดังนั้นนายชัชชาติเจ้าของแนวคิดจึงมีส่วน 2.เรทติ้งนายชัชชาติในโซเชียลมีเดียไม่ได้คลายมนต์ขลัง ปรากฎการณ์บนโซเชียลมีเดีย สมัยที่นายชัชชาติใส่เสื้อแขนกุด ใส่บาตรพระนั้น ยังตรงใจมนุษย์โซเชียลด้วยวาทกรรม “รัฐมนตรีที่แข็งแร่งที่สุดในปฐพี” ได้เป็นอย่างดี
ความนิยมที่ว่า จึงสูสีกับนางสุดารัตน์ไม่อาจหลีกเลี่ยง จาก “กองหนุน” อาจกลายเป็น “แกนนำ”
ตัวชี้วัดสำคัญ คือ “แบ็ก” ด้านนางสุดารัตน์มีความสัมพันธ์อันดีกับนายทักษิณ ชินวัตร ในฐานะ “คนเคยทำงานร่วมกัน” ที่ต้องถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ ขณะที่นายชัชชาติ ก็มีภาพอดีต รมว.คมนาคมชัดเจน ที่เป็นเสมือนตัวแทนของน.ส.ยิ่งลักษณ์ ซึ่งเจ้าตัวอ้างว่าถูกกลั่นแกล้งทางการเมืองผ่านคดีจำนำข้าวจนต้องหนีออกนอกประเทศ
นายยงยุทธ ติยะไพรัช
นายยงยุทธ ติยะไพรัช
เมื่อกล่าวถึง “แบ็ก” แกนนำของฝั่งเพื่อไทย ที่แตกสาขาไปเป็น “พรรคเพื่อชาติ” อย่างนายยงยุทธ ติยะไพรัช รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี รัฐบาลนายทักษิณ ที่ใช้ชื่อ “ทักษิณ” หาเสียง พูดตรงๆว่า 3 ครั้งที่ผ่านมา (เป็นรัฐบาล) พานายทักษิณกลับบ้านยังไม่สำเร็จ จึงขอโอกาส “ครั้งที่ 4” พานายทักษิณกลับบ้าน ไม่เว้นพล.ต.อ.เสรี พิศุทธ์ หัวหน้าพรรคเสรีรวมไทย ที่ใช้ชื่อนายทักษิณดึงเรทติ้งระหว่างการปราศรัย
มีคนเขียนมาหาผมว่า ทักษิณคือความฝัน เสรีคือความจริง เลือกพรรคเสรีรวมไทย เพราะทักษิณยังกลับไม่ได้เลือกไปเสียของ เลือกเสรี เพราะหนึ่งเดียวเท่านั้นที่กล้าจัดการกับทหาร
สรุปรวมแล้วนอกจาก “คนใน” เพื่อไทย ที่ใช้ “ทักษิณ” ทั้งหนุนหลังและเสริมเรทติ้ง ยังมี “คนนอก” ที่ขอมีส่วนร่วมกับการชิงชัยตำแหน่งว่าที่นายกฯ
ท้ายสุดไม่ว่าใครจะหนุน-ใครจะเชียร์ จะต้องวัดกันที่ความนิยม ซึ่งนอกจากโพลที่ทำโดยสถาบันหลักๆ ที่ทำอยู่ เชื่อว่าพรรคการเมืองย่อมมีโพลหยั่งความนิยมของ “บุคคล” ก่อนจะส่งชิงตำแหน่งนายกฯในนามพรรคอยู่แล้ว เมื่อถึงเวลาเสนอชื่อความชัดเจนก็จะปรากฏ
เมื่อการเลือกตั้งรอบนี้ไม่ได้ชูธงคนตระกูล “ชิน” การเฟ้นตัวแคนดิเดตผู้ท้าชิงตำแหน่งนายกฯ ย่อมเข้มข้น กอปรกับการเมืองที่ปรับเปลี่ยนวิธีการอย่างสิ้นเชิง การกำหนดตัวผู้ท้าชิงตำแหน่งนายกฯ จึงเป็นจุดสำคัญที่พรรคการเมืองต้องตัดสินใจ แต่เมื่อ พ.ร.ฎ.เลือกตั้งยังไม่ประกาศ การรับสมัคร ส.ส. และการเสนอชื่อว่าที่นายกฯ เลื่อนออกไป
ช่วงนี้จึงต้องประชันราศีสร้าง "เรตติ้ง" เพื่อชิงตำแหน่งว่าที่นายกฯ