เช้านี้จิตมาชวนหญิงที่ไปช่วยกันขุดหลุมหลบภัยของชุมชน โดยไม่สนว่าหญิงจะอิดโรยมากแค่ไหนก็ตาม หญิงไปถึงที่ขุดหลุม เฮียโกเห็นหญิงก็อดที่จะสงสารไมได้ จึงให้หญิงกลับไปขุดหลุมของตัวเอง ส่วนทางนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผู้ชาย หญิงจึงกลับบ้านมาขุดหลุมของตัวเอง มีหนูและมอมคอยเป็นกำลังเสริม หมูเองก็อาสามาช่วยหญิงขุดหลุมที่บ้าน หญิงซึ้งในน้ำใจของหมู
กลางดึกคืนนั้นมอมมีท่าทางหงอยเหงาเพราะคงคิดถึงเจ้านายของมัน หญิงมองมอมอย่างเข้าใจเพราะหญิงเองก็คิดถึงนาถเช่นกัน หญิงลูบตัวมอมด้วยน้ำตา ทันใดนั้นเสียงหวอเตือนภัยก็ดังขึ้น หญิงรีบวิ่งขึ้นไปปลุกหนูและพากันลงมาใต้ถุนบ้าน ทางฝั่งนาถเองก็ไม่ได้นอนอย่างสบายใจเพราะตลอดทั้งคืนนาถและเพื่อนทหารต่างก็ออกรบในสงครามจนเสียงปืนเงียบลง นาถหยิบขลุ่ยขึ้นมาเป่าเพราะคิดถึงลูก เมีย
ที่ค่ายทหารญี่ปุ่น ค่อมแอบดูเห็นทหารญี่ปุ่นกำลังเตรียมขนย้ายอาวุธ ดึกคืนนั้นค่อมและชาวบ้านคนอื่นๆ ที่อยู่ในขบวนการไทยถีบต่างมารวมตัวกันเพื่อจะลักลอบขโมยอาวุธของทหารญี่ปุ่นไปทิ้ง ค่อมและชาวบ้านอีก 2 คนรับหน้าที่ปฏิบัติภารกิจนี้เอง ก่อนไปค่อมได้ฝากให้จุกคอยดูแลหญิงและหนูให้ดี หมูเองก็จะคอยอยู่ช่วยหญิงและหนูเช่นกัน
รุ่งเช้าหญิงพาหนูไปไหว้พระที่วัด จิตและสุกก็จะไปวัดเหมือนกัน พอถึงวัดสุกรีบไปหาจุกเพื่อถามข่าวของค่อม แต่จุกไม่ได้ข่าวของค่อมเลย ไม่รู้จะเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง ทันใดนั้นจุกก็มีท่าทางหวาดกลัว มีทหารกองหนึ่งกำลังมุ่งหน้ามาทางจุกและกลุ่มชาวบ้าน รวมถึงหญิงด้วย มอมเห่าใส่เสียงดัง ทหารเล็งปืนจะยิงมอม เอ็นโดะมาพอดีจึงขอดูแลเรื่องนี้เอง เอ็นโดะเล่าให้กลุ่มชาวบ้านฟังว่าเมื่อคืนมีคนไทยลักลอบเข้าไปขโมยอาวุธและทหารญี่ปุ่นพบศพผู้ที่ก่อเรื่องแล้วเอ็นโดะขอร้องชาวบ้านว่าอย่าทำอีกเพราะเราเป็นมหามิตรกัน จุกและคนอื่นๆ ได้ฟังต่างก็คิดว่าศพนั้นต้องเป็นค่อมแน่ๆ จุกนั่งร้องไห้ที่ศาลาท่าวัดจนกระทั่งหันไปเห็นค่อมนั่งอยู่ข้างๆ ก็ตกใจนึกว่าเป็นผีค่อม จนค่อมบอกว่ายังไม่ตาย จุกจึงโผกอดค่อมด้วยความดีใจ
กลางดึกที่สนามรบ..นาถคิดถึงลูก เมียและมอมจึงหยิบขลุ่ยขึ้นมาเป่า หญิงและมอมเองก็คิดถึงนาถไม่ต่างกัน หญิงคิดถึงภาพในอดีตไม่ว่าสุขหรือทุกข์ก็จะมีนาถอยู่ใกล้ๆ แม้ทุกวันนี้นาถจะไม่อยู่ แต่หญิงยังคงรู้สึกว่ามีนาถคอยอยู่ใกล้ๆ บางครั้งก็ได้ยินเสียงนาถตลอดเวลา หญิงปาดน้ำตาและรับปากกับมอมว่าจะเข้มแข็ง
วันต่อมาหญิง หนูและมอมต่างช่วยกันขุดหลุมหลบภัยต่อ เจิดอาสามาช่วยขุดด้วย เอ็นโดะพาทหารมาช่วยหญิงขุดหลุมหลบภัย จิตเองก็อยากให้ทหารญี่ปุ่นช่วยขุดเหมือนกัน เอ็นโดะยินดีช่วย เจิดจึงถามเอ็นโดะว่า ช่วยเพราะเห็นเป็นผู้หญิงน่าสงสาร สามีต้องไปอยู่ไกลถึงอยากช่วยเป็นพิเศษหรือเปล่า หญิงได้ยินจึงปฏิเสธน้ำใจของเอ็นโดะและไล่ให้ทุกคนออกจากบ้านไป..เจิดตามเอ็นโดะออกมาเพื่อจะถามเรื่องหญิง เอ็นโดะตอบเพียงว่าเมื่อถึงเวลาก็จะรู้คำตอบเอง
บ่ายวันนั้นหญิงนั่งพับถุงกระดาษ มีหนูคอยเป็นผู้ช่วย มอมเห่าเสียงดัง หญิงลงมาดูเห็นค่อมก็ดีใจที่ค่อมยังไม่ตาย หญิงอยากให้ค่อมหยุดทำแบบนี้ แต่ค่อมบอกว่ามันคืออุดมการณ์ที่ไม่สามารถทิ้งได้ ค่อมมาลาหญิงและบอกข่าวเรื่องสงครามให้หญิงระวังตัวเอาไว้เนื่องจากพรุ่งนี้ฝ่ายสัมพันธมิตรจะทิ้งระเบิดครั้งใหญ่ หญิงฟังแทบทรุดและกอดลูกเอาไว้แน่น ติดตามชมละคร มอม วันที่ 22 เมษายน 2560 เวลา 20.15 - 21.10 น.ทางไทยพีบีเอส รับชมออนไลน์ทาง www.thaipbs.or.th/Live
แท็กที่เกี่ยวข้อง:
ละคร มอม
ความทรงจำในลมหายใจ Ost. มอม | เล็ก วงพราว | Thai PBS Drama MV
คนยังอยากมีบ้าน หมามันก็คงอยากมีบ้านเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 1)
พี่สัญญา... พี่จะไม่ทำให้หญิงรออีกแล้ว (มอม : ตอนที่ 2)
พี่ไม่ใช่เจ้าของชีวิตของเจ้ามอม แต่พี่คือ "ชีวิต" ของมันมากกว่า (มอม : ตอนที่ 3)
มีคนเอาหมามาฝากเลี้ยง ข้ายังเลี้ยงเลย นี่คนแท้ๆ จะไม่เลี้ยงได้ยังไง (มอม : ตอนที่ 4)
สงครามนอกจากเปลี่ยนโลกแล้ว ยังเปลี่ยนคนได้อีกด้วย (มอม : ตอนที่ 5)
ประเทศชาติอยู่ไม่ได้ ครอบครัวเราก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 6)
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ล้วนเกิดมาจากใจเราเองทั้งนั้น (มอม : ตอนที่ 7)
มอม ทำตามคำสั่งข้านะ.. ไม่ตายข้าจะกลับมา (มอม : ตอนที่ 8)
พี่คิดถึงหญิงกับลูก เหมือนใจแทบขาด (มอม : ตอนที่ 9)
ผมอยากเป็นมิตรกับคนไทย อีกส่วนหนึ่งผมชอบหมาของเขา (มอม : ตอนที่ 10)
หมาก็มีหัวใจ คนยังกลัวตาย หมาก็กลัวตายเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 11)
การกักขังสิ่งใดให้ไร้อิสรภาพ ย่อมเป็นบาป (มอม : ตอนที่ 12)
ข้ากินเป็นเพื่อนเอ็งก็ได้...เพื่อนยาก (มอม : ตอนจบ)
ละคร มอม
ความทรงจำในลมหายใจ Ost. มอม | เล็ก วงพราว | Thai PBS Drama MV
คนยังอยากมีบ้าน หมามันก็คงอยากมีบ้านเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 1)
พี่สัญญา... พี่จะไม่ทำให้หญิงรออีกแล้ว (มอม : ตอนที่ 2)
พี่ไม่ใช่เจ้าของชีวิตของเจ้ามอม แต่พี่คือ "ชีวิต" ของมันมากกว่า (มอม : ตอนที่ 3)
มีคนเอาหมามาฝากเลี้ยง ข้ายังเลี้ยงเลย นี่คนแท้ๆ จะไม่เลี้ยงได้ยังไง (มอม : ตอนที่ 4)
สงครามนอกจากเปลี่ยนโลกแล้ว ยังเปลี่ยนคนได้อีกด้วย (มอม : ตอนที่ 5)
ประเทศชาติอยู่ไม่ได้ ครอบครัวเราก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 6)
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ล้วนเกิดมาจากใจเราเองทั้งนั้น (มอม : ตอนที่ 7)
มอม ทำตามคำสั่งข้านะ.. ไม่ตายข้าจะกลับมา (มอม : ตอนที่ 8)
พี่คิดถึงหญิงกับลูก เหมือนใจแทบขาด (มอม : ตอนที่ 9)
ผมอยากเป็นมิตรกับคนไทย อีกส่วนหนึ่งผมชอบหมาของเขา (มอม : ตอนที่ 10)
หมาก็มีหัวใจ คนยังกลัวตาย หมาก็กลัวตายเหมือนกัน (มอม : ตอนที่ 11)
การกักขังสิ่งใดให้ไร้อิสรภาพ ย่อมเป็นบาป (มอม : ตอนที่ 12)
ข้ากินเป็นเพื่อนเอ็งก็ได้...เพื่อนยาก (มอม : ตอนจบ)