ที่บ้านของนาถเต็มไปด้วยความโศกเศร้า.. เอ็นโดะ เจิด เฮียโก จิต สุก หมู และชาวบ้านตั้งใจจะช่วยกันนำร่างของหญิงและหนูออกจากกองดินที่ถล่มทับลงมาแต่มอมไม่ยอมให้ใครแตะต้องนายหญิงและนายตัวน้อยของมันเอ็นโดะจึงเข้าหามอมด้วยความเป็นมิตร เอ็นโดะค่อยๆ ขุดดินที่กลบบนตัวหญิงและหนูออก โดยมีเฮียโก สุกและหมูคอยช่วยอีกแรง มอมเองก็ใช้สองเท้าตะกุยดินเท่าที่แรงจะมีทุกคนช่วยกันขุดไปเรื่อยๆ จนพบร่างของหญิงและหนู เอ็นโดะจะอุ้มร่างของหญิงและหนูแต่มอมไม่ยอม กระโดดกัดแขนเอ็นโดะจนเลือดไหล ทุกคนเริ่มกลัวจึงช่วยกันคิดหาวิธีที่จะนำร่างหญิงและหนูออกไป เจิดจึงนำเชือกมาคล้องที่คอมอม มอมยื้ออยู่นานและกัดเข้าที่แขนของเจิด เอ็นโดะ และชาวบ้านจึงใช้ช่วงเวลานี้ รีบเข้าไปนำร่างของหญิงและหนูออกมาได้สำเร็จ ทำให้มอมยิ่งโกรธและดุมากขึ้น ชาวบ้านต่างกลัวว่ามอมจะกัดอีกจึงรุมตีมอมอย่างแรงจนมอมอาการสาหัสและล้มลงในที่สุด
ศพของหญิงและหนูถูกนำมาวางบนพื้นของลานวัดข้างตัวของหญิงมีรูปครอบครัวที่หญิงรักวางไว้ด้วย ทุกคนยืนดูศพของหญิงและหนูก็ยิ่งสะเทือนใจ จิตเข้ามาขออโหสิกรรมและกราบลาหญิงเป็นครั้งสุดท้ายเอ็นโดะ จิตและสุก ต่างเป็นห่วงมอม กลับมาตามหามอมที่บ้านนาถก็ไม่มีใครพบ ทำให้จิตคิดว่ามอมคงตายไปแล้ว
ตั้งแต่วันที่หญิงและหนูตายไป มอมไม่เคยห่างเจ้านายของมันไปไหน ยังคงอยู่ใกล้ๆ ทำตามที่นาถสั่งได้เสมอไม่เคยลืม ทุกคืนมอมจะมานอนเฝ้าศพของหญิงและหนู ร่างของหญิงและหนูถูกใส่ไว้ในโลงเพื่อทำพิธี ค่ำวันนี้จุกจุดธูปไหว้หญิงพร้อมทั้งน้ำตา มอมแอบรอให้จุกไปก่อนจึงค่อยเข้ามาเฝ้าศพนายหญิงและนายน้อยของมันเมื่อจุกเห็นมอมจึงชวนให้ไปอยู่ด้วยแต่มอมไม่ยอมกลับวิ่งหนีไป.. มอมแอบนอนอยู่ใต้ซากกองไม้ที่พังลงมาแลเหลือบไปเห็นขลุ่ยของนาถจึงคาบไปไว้ที่บ้านตัวเอง แล้วหวังว่าถ้าเจ้านายของมันกลับมาก็จะได้เห็นขลุ่ยนี้มอมจะมองไปที่ประตูรั้วแล้วครางหงิงๆ รอคอยวันที่เจ้านายของมันกลับมาอย่างมีความหวัง
หลายวันแล้วที่มอมไม่ได้กินอะไรเลย ร่างกายของมอมซูบผอมและเต็มไปด้วยบาดแผล มอมเริ่มคุ้ยขยะ ทันใดนั้นเสียงของนาถที่ห้ามคุ้ยขยะและกินของนอกบ้านก็แว่วดังขึ้น มอมจึงหยุด ทำตามคำสั่งนายที่มันรัก..มอมวิ่งไปเรื่อยๆ จนถึงที่เก็บกระดูกของหญิงและหนู ได้พบกับค่อม ค่อมเพิ่งกลับมาจากการปฏิบัติภารกิจของขบวนการไทยถีบก็เสียใจและรู้สึกผิดที่ปล่อยให้หญิงและหนูต้องเผชิญอันตรายเพียงลำพัง ค่อมเห็นมอมซูบผอมลงไปมาก จึงให้จุกเอาข้าวให้กิน มอมกินอย่างรวดเร็วด้วยความหิวโซ เอ็นโดะและเจิดมาที่วัดเห็นมอมเข้า ทุกคนอยากรับเลี้ยงมอม แต่มอมไม่ยอมไปอยู่กับใครทั้งสิ้น กลางดึกคืนนั้นเจิดแอบจับมอมใส่กระสอบเพื่อจะเอาไปให้พ่อ แต่ค่อมกับจุกมาช่วยไว้ได้ทันมอมจึงหนีไปอีกครั้ง
จนกระทั่งปี พ.ศ. 2488 ทางการญี่ปุ่นได้ประกาศยอมแพ้อย่างเป็นทางการ ทำให้สงครามโลกครั้งที่ 2 ยุติลง ชาวบ้านกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ เอ็นโดะไปไหว้ลาหญิงเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะกลับประเทศญี่ปุ่น เอ็นโดะได้พบกับค่อม ค่อมแสดงความเสียใจต่อคนญี่ปุ่น เอ็นโดะขอบคุณ และรู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาค่อมเป็นหนึ่งในขบวนการไทยถีบ แต่เอ็นโดะก็ไม่เคยคิดที่จะจับมาลงโทษ ค่อมซึ้งในน้ำใจของเอ็นโดะ ทั้งคู่กล่าวลาด้วยความเป็นมิตรที่ดีต่อกัน ค่อมกลับไปหาหลวงตาที่กำลังอาพาธอยู่ หลวงตาคิดถึงนาถไม่รู้ว่าจะได้มีโอกาสอยู่เจอหน้าอีกมั้ย ค่อมและจุกเองก็คิดถึงนาถเช่นกัน
มอมวิ่งเตร็ดเตร่ไปเรื่อยๆ นอนตามต้นไม้บ้าง ตามมุมตรอกซอกกซอยบ้าง ร่างกายซูบผอมและสกปรกมอมแมม มอมไปนอนหมดแรงที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง ได้พบกับคุณแต๋ว ลูกสาวคนเดียวของ"คุณปณต" เจ้าของบ้านหลังนี้ คุณแต๋วเห็นมอมก็สงสารจึงให้คนใช้คอยดูแลมอม คุณแต๋วอ้อนขอให้คุณปณตรับเลี้ยงมอมมอมจึงได้กินอิ่มและกลับมาสะอาดอีกครั้งติดตามชมละคร มอม ออกอากาศอีกครั้ง ในวันเสาร์ที่ 28 เมษายน 2561 เวลา 17.05 น.ทางไทยพีบีเอส รับชมออนไลน์ทาง www.thaipbs.or.th/Live
ที่บ้านของนาถเต็มไปด้วยความโศกเศร้า.. เอ็นโดะ เจิด เฮียโก จิต สุก หมู และชาวบ้านตั้งใจจะช่วยกันนำร่างของหญิงและหนูออกจากกองดินที่ถล่มทับลงมาแต่มอมไม่ยอมให้ใครแตะต้องนายหญิงและนายตัวน้อยของมันเอ็นโดะจึงเข้าหามอมด้วยความเป็นมิตร เอ็นโดะค่อยๆ ขุดดินที่กลบบนตัวหญิงและหนูออก โดยมีเฮียโก สุกและหมูคอยช่วยอีกแรง มอมเองก็ใช้สองเท้าตะกุยดินเท่าที่แรงจะมีทุกคนช่วยกันขุดไปเรื่อยๆ จนพบร่างของหญิงและหนู เอ็นโดะจะอุ้มร่างของหญิงและหนูแต่มอมไม่ยอม กระโดดกัดแขนเอ็นโดะจนเลือดไหล ทุกคนเริ่มกลัวจึงช่วยกันคิดหาวิธีที่จะนำร่างหญิงและหนูออกไป เจิดจึงนำเชือกมาคล้องที่คอมอม มอมยื้ออยู่นานและกัดเข้าที่แขนของเจิด เอ็นโดะ และชาวบ้านจึงใช้ช่วงเวลานี้ รีบเข้าไปนำร่างของหญิงและหนูออกมาได้สำเร็จ ทำให้มอมยิ่งโกรธและดุมากขึ้น ชาวบ้านต่างกลัวว่ามอมจะกัดอีกจึงรุมตีมอมอย่างแรงจนมอมอาการสาหัสและล้มลงในที่สุด
ศพของหญิงและหนูถูกนำมาวางบนพื้นของลานวัดข้างตัวของหญิงมีรูปครอบครัวที่หญิงรักวางไว้ด้วย ทุกคนยืนดูศพของหญิงและหนูก็ยิ่งสะเทือนใจ จิตเข้ามาขออโหสิกรรมและกราบลาหญิงเป็นครั้งสุดท้ายเอ็นโดะ จิตและสุก ต่างเป็นห่วงมอม กลับมาตามหามอมที่บ้านนาถก็ไม่มีใครพบ ทำให้จิตคิดว่ามอมคงตายไปแล้ว
ตั้งแต่วันที่หญิงและหนูตายไป มอมไม่เคยห่างเจ้านายของมันไปไหน ยังคงอยู่ใกล้ๆ ทำตามที่นาถสั่งได้เสมอไม่เคยลืม ทุกคืนมอมจะมานอนเฝ้าศพของหญิงและหนู ร่างของหญิงและหนูถูกใส่ไว้ในโลงเพื่อทำพิธี ค่ำวันนี้จุกจุดธูปไหว้หญิงพร้อมทั้งน้ำตา มอมแอบรอให้จุกไปก่อนจึงค่อยเข้ามาเฝ้าศพนายหญิงและนายน้อยของมันเมื่อจุกเห็นมอมจึงชวนให้ไปอยู่ด้วยแต่มอมไม่ยอมกลับวิ่งหนีไป.. มอมแอบนอนอยู่ใต้ซากกองไม้ที่พังลงมาแลเหลือบไปเห็นขลุ่ยของนาถจึงคาบไปไว้ที่บ้านตัวเอง แล้วหวังว่าถ้าเจ้านายของมันกลับมาก็จะได้เห็นขลุ่ยนี้มอมจะมองไปที่ประตูรั้วแล้วครางหงิงๆ รอคอยวันที่เจ้านายของมันกลับมาอย่างมีความหวัง
หลายวันแล้วที่มอมไม่ได้กินอะไรเลย ร่างกายของมอมซูบผอมและเต็มไปด้วยบาดแผล มอมเริ่มคุ้ยขยะ ทันใดนั้นเสียงของนาถที่ห้ามคุ้ยขยะและกินของนอกบ้านก็แว่วดังขึ้น มอมจึงหยุด ทำตามคำสั่งนายที่มันรัก..มอมวิ่งไปเรื่อยๆ จนถึงที่เก็บกระดูกของหญิงและหนู ได้พบกับค่อม ค่อมเพิ่งกลับมาจากการปฏิบัติภารกิจของขบวนการไทยถีบก็เสียใจและรู้สึกผิดที่ปล่อยให้หญิงและหนูต้องเผชิญอันตรายเพียงลำพัง ค่อมเห็นมอมซูบผอมลงไปมาก จึงให้จุกเอาข้าวให้กิน มอมกินอย่างรวดเร็วด้วยความหิวโซ เอ็นโดะและเจิดมาที่วัดเห็นมอมเข้า ทุกคนอยากรับเลี้ยงมอม แต่มอมไม่ยอมไปอยู่กับใครทั้งสิ้น กลางดึกคืนนั้นเจิดแอบจับมอมใส่กระสอบเพื่อจะเอาไปให้พ่อ แต่ค่อมกับจุกมาช่วยไว้ได้ทันมอมจึงหนีไปอีกครั้ง
จนกระทั่งปี พ.ศ. 2488 ทางการญี่ปุ่นได้ประกาศยอมแพ้อย่างเป็นทางการ ทำให้สงครามโลกครั้งที่ 2 ยุติลง ชาวบ้านกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ เอ็นโดะไปไหว้ลาหญิงเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะกลับประเทศญี่ปุ่น เอ็นโดะได้พบกับค่อม ค่อมแสดงความเสียใจต่อคนญี่ปุ่น เอ็นโดะขอบคุณ และรู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาค่อมเป็นหนึ่งในขบวนการไทยถีบ แต่เอ็นโดะก็ไม่เคยคิดที่จะจับมาลงโทษ ค่อมซึ้งในน้ำใจของเอ็นโดะ ทั้งคู่กล่าวลาด้วยความเป็นมิตรที่ดีต่อกัน ค่อมกลับไปหาหลวงตาที่กำลังอาพาธอยู่ หลวงตาคิดถึงนาถไม่รู้ว่าจะได้มีโอกาสอยู่เจอหน้าอีกมั้ย ค่อมและจุกเองก็คิดถึงนาถเช่นกัน
มอมวิ่งเตร็ดเตร่ไปเรื่อยๆ นอนตามต้นไม้บ้าง ตามมุมตรอกซอกกซอยบ้าง ร่างกายซูบผอมและสกปรกมอมแมม มอมไปนอนหมดแรงที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง ได้พบกับคุณแต๋ว ลูกสาวคนเดียวของ"คุณปณต" เจ้าของบ้านหลังนี้ คุณแต๋วเห็นมอมก็สงสารจึงให้คนใช้คอยดูแลมอม คุณแต๋วอ้อนขอให้คุณปณตรับเลี้ยงมอมมอมจึงได้กินอิ่มและกลับมาสะอาดอีกครั้งติดตามชมละคร มอม ออกอากาศอีกครั้ง ในวันเสาร์ที่ 28 เมษายน 2561 เวลา 17.05 น.ทางไทยพีบีเอส รับชมออนไลน์ทาง www.thaipbs.or.th/Live