“พรพิมล มิ่งมิตรมี” เล่าถึงตัวเองในช่วงชีวิตที่ผ่านมาว่า “ตอนที่เรียนอยู่มหาวิทยาลัยศิลปากร เราเรียนเกี่ยวกับการทำสีเพื่ออนุรักษ์จิตรกรรมฝาผนัง เป็นงานสีไทยที่เรียกว่าสีไทยโทน” จากชีวิตเร่งรีบในเมืองใหญ่ เธอตัดสินใจกลับบ้านมาเพื่อถ่ายทอดวีถีอีสานด้วยสีสันงานศิลปะที่เธอถนัด “ตอนเรียนก็ทำสีจากแร่ที่หายากต่าง ๆ พอเราอยากได้เม็ดสีที่เป็นตัวตนของตัวเอง ก็คิดว่า ด้วยความที่เราเป็นคนอีสาน เราก็อยากจะถ่ายทอดความเป็นอีสานผ่านสี” ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังผลักดันการท่องเที่ยวชุมชน ให้ชาวบ้านได้ภูมิใจในอาชีพของตัวเองอีกครั้ง “การทำงานกับคนต่างวัยในพื้นที่ มันเป็นการช่วยเสริมพลัง ให้ทุกคนรู้สึกถึงความมีคุณค่าในตัวเองและความเท่าเทียมกันของทุกคน”
ชมย้อนหลังรายการ Come Home บ้านที่กลับมา ได้ทาง www.thaipbs.or.th/ComeHome
“พรพิมล มิ่งมิตรมี” เล่าถึงตัวเองในช่วงชีวิตที่ผ่านมาว่า “ตอนที่เรียนอยู่มหาวิทยาลัยศิลปากร เราเรียนเกี่ยวกับการทำสีเพื่ออนุรักษ์จิตรกรรมฝาผนัง เป็นงานสีไทยที่เรียกว่าสีไทยโทน” จากชีวิตเร่งรีบในเมืองใหญ่ เธอตัดสินใจกลับบ้านมาเพื่อถ่ายทอดวีถีอีสานด้วยสีสันงานศิลปะที่เธอถนัด “ตอนเรียนก็ทำสีจากแร่ที่หายากต่าง ๆ พอเราอยากได้เม็ดสีที่เป็นตัวตนของตัวเอง ก็คิดว่า ด้วยความที่เราเป็นคนอีสาน เราก็อยากจะถ่ายทอดความเป็นอีสานผ่านสี” ไม่เพียงเท่านั้น เธอยังผลักดันการท่องเที่ยวชุมชน ให้ชาวบ้านได้ภูมิใจในอาชีพของตัวเองอีกครั้ง “การทำงานกับคนต่างวัยในพื้นที่ มันเป็นการช่วยเสริมพลัง ให้ทุกคนรู้สึกถึงความมีคุณค่าในตัวเองและความเท่าเทียมกันของทุกคน”
ชมย้อนหลังรายการ Come Home บ้านที่กลับมา ได้ทาง www.thaipbs.or.th/ComeHome