ถ้าพูดถึงชื่อ โดราเอมอน ตอนนี้คงแทบไม่มีใครที่ไม่รู้จัก เจ้าหุ่นยนต์แมวสีฟ้า ผู้มาจากโลกอนาคตในศตวรรษที่ 22 จากการสร้างสรรค์โดย อ.ฟูจิโกะ เอฟ ฟูจิโอะ นับจากวันที่โดราเอมอนปรากฏตัวสู่สายตาผู้อ่านตั้งแต่ตอนแรกในปี พ.ศ. 2512 ในญี่ปุ่น จนถึงปัจจุบันนี้ อายุรวมของโดราเอมอนก็มากกว่า 50 ปีแล้ว

แต่ถ้าให้พูดกันตามเนื้อเรื่อง ในปี พ.ศ. 2566 นี้ โดราเอมอนยังไม่ถือกำเนิดขึ้นเลย เพราะวันเกิดจริง ๆ ของเจ้าหุ่นยนต์ตัวนี้ คือวันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2655 หรืออีก 89 ปี นับจากนี้นั่นเอง

โดราเอมอนเป็นหุ่นยนต์แมวเลี้ยงเด็กที่ถูกผลิตขึ้นในโรงงานหุ่นยนต์ในศตวรรษที่ 22 โดราเอมอนสีฟ้าที่เรารู้จักตัวนี้ ก็เป็นหนึ่งในหุ่นยนต์นับร้อยที่ผลิตขึ้นในคราวนั้น แต่แม้จะมีโดราเอมอนอยู่เป็นร้อย แต่มีเพียงโดราเอมอนตัวนี้ตัวเดียวเท่านั้น ที่แตกต่าง

เมื่อแรกเกิด โดราเอมอนเป็นหุ่นยนต์แมวสีเหลือง และยังคงมีใบหูอยู่ครบทั้ง 2 ข้าง พร้อมกับกระเป๋าหน้าท้องที่สามารถหยิบของอะไรออกมาก็ได้ตามใจนึก แต่เกิดอุบัติเหตุขึ้นกับเขาตั้งแต่ยังไม่ทันได้เดบิวต์ออกจากโรงงานดี เขาถูกไฟฟ้าช็อต ทำให้น็อตหลุดออกไป 1 ตัว และยังตกจากที่สูงมากซ้ำอีก ทำให้โดราเอมอนตัวนี้ มีพัฒนาการที่ช้า แถมยังทำอะไรก็เลิ่กลั่กไปหมด จนสุดท้ายก็สอบไม่ผ่านและถูกส่งไปเรียนที่โรงเรียนหุ่นยนต์อีกแห่งหนึ่งแทน ซึ่งโดราเอมอนก็ทำคะแนนได้ไม่ค่อยดีนัก เรียกว่าได้ศูนย์คะแนนทุกเทอม เหมือนโนบิตะที่เขาจะไปเจอในอนาคต (ที่เป็นอดีต) ไม่มีผิด แม้กระทั่งในวันเดบิวต์ คนที่กดปุ่มผ่านให้กับโดราเอมอนก็มีเพียงคนเดียว แถมยังเป็นเด็กทารกที่กดปุ่มผิดอีกต่างหาก

กลายเป็นแมวสีฟ้า

แฟนโดราเอมอนคงรู้กันดีว่าสิ่งที่โดราเอมอนกลัวที่สุดคือหนู นั่นก็เพราะหนูนี่เอง ที่เป็นตัวการทำให้เขาสูญเสียหูไป ในวันหนึ่งที่โดราเอมอนกำลังนอนหลับสบาย หนูหุ่นยนต์ตัวหนึ่งก็เข้ามากัดหูของเขาจนแหว่ง ซึ่งหูของโดราเอมอนนั้น เป็นเพียงที่เก็บแบตเตอรีสำรอง ไม่ได้มีหน้าที่อะไรเป็นพิเศษ แพทย์หุ่นยนต์จึงได้ผ่าตัดเอาหูของเขาออกไป กลายเป็นแมวไร้หูตั้งแต่นั้น

โดราเอมอนที่สูญเสียความมั่นใจเพราะไร้หู จึงตัดสินใจกินยาเสริมกำลังใจ (ที่หยิบออกมาจากกระเป๋าหน้าท้องของตัวเองนั่นเอง) แต่ด้วยความที่เป็นจอมเลิ่กลั่ก ไม่ทันดูว่ายาที่หยิบออกมานั้น เป็นยาที่ทำให้เศร้า ทำให้เขาร้องไห้หนักมาก ร้องถึง 3 วัน 3 คืน จนพื้นผิวถูกไฟช็อตจนสีเหลืองที่เคลือบไว้หลุดลอก ทำให้เห็นสีพื้นผิวเดิมคือสีฟ้า)

แต่โดราเอมอนก็กลับมาเป็นตัวของตัวเองได้อีกครั้ง โดยไม่ต้องพึ่งของวิเศษ เพราะความรักจากครอบครัว และคนรอบข้าง ก่อนที่เขาจะตัดสินใจใช้ไทม์แมชชีนย้อนกลับมาช่วยเหลือบรรพบุรุษของครอบครัว ซึ่งก็คือเด็กชายที่ชื่อโนบิตะ ให้ได้รับความสุขเช่นกัน จนเกิดเป็นเรื่องราวสนุกสนานไม่รู้จบที่ประทับใจคนดูอย่างเรา ๆ จนถึงทุกวันนี้

ของชิ้นแรกจากกระเป๋าของโดราเอมอน

รู้ไหมว่า อะไรคือของชิ้นแรกที่โดราเอมอนหยิบออกมาจากกระเป๋าวิเศษหลังจากที่ได้พบกับโนบิตะแล้ว ไม่ใช่ประตูไปที่ไหนก็ได้! ไม่ใช่คอปเตอร์ไม้ไผ่! แต่เป็นของธรรมดา ๆ อย่างอัลบั้มภาพถ่ายที่ไล่เรียงชีวิตที่ดูแสนจะน่าสงสารของโนบิตะในวัยผู้ใหญ่ ทำให้โนบิตะเชื่อใจว่าโดราเอมอนมาจากอนาคตจริง ๆ

ไทม์แมชชีนที่มองไม่เห็น

นอกจากของวิเศษนับพันชิ้นที่โดราเอมอนหยิบออกมาให้โนบิตะใช้แล้ว เครื่องมือชิ้นสำคัญอีกชิ้นหนึ่ง คือ ไทม์แมชชีน พาหนะข้ามกาลเวลา ที่ซ่อนอยู่ในลิ้นชักโต๊ะของโนบิตะ ที่ถือเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราว ทำให้โดราเอมอนกลายมาเป็นที่รู้จัก เป็นตัวละครในดวงใจ เป็นความทรงจำในวัยเด็กของใครหลายคน ที่หากรวมช่วงเวลานับตั้งแต่มังงะตอนแรก จนถึงปัจจุบันนี้ โดราเอมอนได้ทำความรู้จักกับพวกเรามาแล้วกว่า 50 ปี เด็กน้อยในวันนั้น ก็เติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ และส่งต่อความประทับใจของโดราเอมอน สู่เด็กน้อยรุ่นต่อไป เปรียบเหมือนไทม์แมชชีนที่มองไม่เห็น ที่ทำหน้าที่เชื่อมโยงผู้คนหลายยุคให้เข้าถึงกันผ่านหุ่นยนต์แมวสีฟ้าผู้แสนใจดีตัวนี้ แม้ว่าปัจจุบัน จะมีมังงะ อนิเมะ และคาแรกเตอร์ตัวละครที่น่าทึ่งมากมาย แต่ในท้องตลาด ก็จะมีพื้นที่ให้กับโดราเอมอนเสมอ

สรุปประเด็นให้โดย Generative AI

โดราเอมอนกับไทม์แมชชีนที่มองไม่เห็น