การแสดงละครเพลงในกรุงจาการ์ตาของอินโดนีเซียที่มีขึ้นเพื่อสร้างความตระหนักรู้และขจัดอคติเกี่ยวกับการใช้ภาษามือ โดยนักแสดงส่วนใหญ่ในเรื่องยังเป็นผู้บกพร่องทางการได้ยินอีกด้วย
"Senandung Senyap" (Songs of Silence) นับเป็นละครเพลงเรื่องแรกของอินโดนีเซียที่นักแสดงและทีมงานส่วนใหญ่ หรือมากกว่า 60 คนเป็นผู้บกพร่อง ใช้เวลาฝึกซ้อมและเตรียมการแสดงมากว่า 3 เดือน ซึ่งงานนี้คนที่ไม่เข้าใจภาษามือก็สามารถรับชมได้เพราะมีจอแสดงบทสนทนาและเนื้อเพลงควบคู่ไปด้วย
ละครเพลงเรื่องนี้บอกเล่าเรื่องราวความทุกข์ยากของนักเรียนในโรงเรียนคนพิการ ซึ่งนักเรียนที่หูไม่ได้ยินส่วนใหญ่มักถูกสอนให้ฝึกพูดและอ่านปาก มากกว่าเรียนรู้ภาษามือ ท่ามกลางการถกเถียงกันว่าวิธีการสอนแบบไหนจะเหมาะสำหรับผู้บกพร่องทางการได้ยินมากที่สุด
การแสดงละครเพลงในกรุงจาการ์ตาของอินโดนีเซียที่มีขึ้นเพื่อสร้างความตระหนักรู้และขจัดอคติเกี่ยวกับการใช้ภาษามือ โดยนักแสดงส่วนใหญ่ในเรื่องยังเป็นผู้บกพร่องทางการได้ยินอีกด้วย
"Senandung Senyap" (Songs of Silence) นับเป็นละครเพลงเรื่องแรกของอินโดนีเซียที่นักแสดงและทีมงานส่วนใหญ่ หรือมากกว่า 60 คนเป็นผู้บกพร่อง ใช้เวลาฝึกซ้อมและเตรียมการแสดงมากว่า 3 เดือน ซึ่งงานนี้คนที่ไม่เข้าใจภาษามือก็สามารถรับชมได้เพราะมีจอแสดงบทสนทนาและเนื้อเพลงควบคู่ไปด้วย
ละครเพลงเรื่องนี้บอกเล่าเรื่องราวความทุกข์ยากของนักเรียนในโรงเรียนคนพิการ ซึ่งนักเรียนที่หูไม่ได้ยินส่วนใหญ่มักถูกสอนให้ฝึกพูดและอ่านปาก มากกว่าเรียนรู้ภาษามือ ท่ามกลางการถกเถียงกันว่าวิธีการสอนแบบไหนจะเหมาะสำหรับผู้บกพร่องทางการได้ยินมากที่สุด